Foto’s bij het jaarthema ‘Moderne Devotie Vandaag’

Tijdens onze startbijeenkomst op dinsdagavond 14 september 2021 bewonderden we met aandacht de binnengekomen foto’s bij ons jaarthema ‘Moderne Devotie vandaag’. De gesprekken over de afbeeldingen uit de natuur en oude kerkgebouwen waren zeer inspirerend en samenbindend. De eerste prijs ging naar Henny Borst. De jury (het kernteam van het OMD) was unaniem onder de indruk van de combinatie tussen foto en motivatie. Hier een impressie van foto’s en de begeleidende gedachten van de fotografen.

Dieren als Godsgeschenken

moderne-devotie-vandaag-1

Lang geleden schreef Thomas ‘De Navolging‘ maar zijn woorden blijven actueel omdat hij put uit de Bron, de Bijbel. Hij schrijft o.a.: “Al heeft ook de een meer, de ander minder ontvangen, alles is toch het uwe, en zonder U kan niemand ook het allergeringste bezitten.” “Er is geen schepsel zo klein of min, of het brengt Gods goedheid voor ogen.”

Het eerste citaat bemoedigt als je niet een leven in overvloed hebt (naar wereldse begrippen). Het tweede citaat is hoe ik dingen kan ervaren.

Mijn dieren zie ik als geschenken van God.
Dieren zijn niet bezig met de ijdelheden van het leven. Zij vergeven en vergeten, zij oordelen niet, koesteren geen wrok. Ze houden ongecompliceerd van je en geven (veel meer) terug dan wat je ze geeft. Zij helpen mij om de schoonheid, het goede, grootse en mooie van Gods schepping te zien, misschien zie ik daarin wel iets van de oorspronkelijk door God gegeven en ingestelde volkomen liefdevolle, paradijselijke omgang tussen God en mens. Maar ook onderling en tussen mens en dier. De ongehoorzame en ondankbare mens maakte alles kapot wat God gaf.

Het brengt intense dankbaarheid dat ook ik Gods goedheid mag zien en ervaren door (hulp van) een schepsel van God (mens of dier) want ik ben verre van een gehoorzaam, moedig of berustend kruisdrager, dat weet God.

(Henny Borst)

Het rolt maar door

het-rolt-maar-door-moderne-devotie-vandaag

De mens in het wiel van de tijd, het rolt maar door en door en door.

(Piet Kuiper)

Als een kind

als-een-kind-moderne-devotie-vandaag

 

Als ik een kind nieuwsgierig in een oude (Romaanse) kerk zie rondkijken, schiet me dit thema te binnen. Kinderen die nieuwsgierig zijn naar de geschiedenis van de kerk en de oude verhalen. Het moderne zou volgens mij moeten zijn dat de kinderen de verhalen horen en hoe de verhalen ontstaan zijn en in welke context de mensen ze hebben bedacht en opgeschreven.

(Antonet Dijkstra)

Bevangen door wat?

bevangen-door-wat-moderne-devotie-vandaag

Wij verbleven in Charleroi en wilden een dagtrip maken naar Beauraing, een bedevaartsplaats. We besloten om een route te rijden over Givet (Frankrijk).
Daar aangekomen bleken er grote files en oponthoud richting Beauraing vanwege wegwerkzaamheden. We besloten om in Givet te blijven en daar een en ander te verkennen waaronder de kerk.
Wat we daar zagen. Ik wist niet wat ik zag en waar ik was terecht gekomen: het licht, de kleuren, de bijzonderheid van de ramen. Want wat zie je erin: de aarde, de mensen, de maan? Onder elk raam hing een tekening van een nieuw raam: wat bleek na enig zoeken en vertalen: de ramen waren van perspex en aan het verpulveren waardoor er een actie was om ze te vervangen. Ik snap dat maar wat ontzettend jammer. Ik werd gevangen door de eenvoud, kleuren en verbeeldingskracht. Iedere keer als ik ernaar kijk, word ik bevangen. Door wat? Is dat niet wat geloven is?

(Greet Masselink)

Het is maar wat je erin ziet

het-is-maar-wat-je-erin-ziet

Deze zomer, in de mooie weken in juni heb ik deze foto gemaakt in Limburg waar je de vele tekenen van het rijke Roomse leven voortdurend tegen komt.
Bij het bekijken van alle foto’s trok deze foto mijn aandacht, wat ik in die kerk niet had gezien was de mooie lichtval onder het glas in lood raam, wat eigenlijk onderwerp van de foto was.

Het kerkraam en de aanwezige beelden in een licht wat ik toen pas goed zag. Het licht schijnt nu en is er altijd al geweest en zal er altijd zijn.
Het raam en de beelden staan voor vroeger.
Het is maar wat je erin ziet.

(Jan Waanders)